در روزهاي ابتدايي پاييز، در حالي به استقبال كنگره سي و سوم مي رويم كه برگريزان حزن آلودي جامعه را فراگرفته و ديگر به ما ثابت شده است كه با بيان هر مطالبه علمي، صنفي و اجتماعي در اين كشور، كار بيخ پيدا مي كند و بايد برای هر تغيير رو به پيشرفتي شاهد پرداخت هزینه های سنگین باشيم. فيزيوتراپي كشور هم در شرايطي كه در مجلس شوراي اسلامي، در سازمان نظام پزشكي كل كشور، در وزارت بهداشت، در بورد تخصصي، در انجمن و در بدنه علمي و بدنه حرفه اي از پايگاههاي قوي و سرنوشت ساز برخوردار است، تا کنون در دستيابي به مطالبات متعدد خود که در تمام دنيا مورد پذیرش است، ناکام بوده كه خود دليلي محسوس و ملموس از بد چرخيدن چرخ مديريت كشورمان است.
مهمترین و اصلی ترین این مطالبات، دکترای حرفه ای فیزیوتراپی است. راه دكتراي حرفه اي فيزيوتراپي يك راه يك طرفه و بدون بازگشت است و تأخير در اجراي فراگير آن، مجال برنامه ريزي كوتاه مدت و بلند مدت آموزشي و حرفه ای را از ما خواهد گرفت و همانطور كه ١٣ سال است اين رشته در برزخ ارتقاء قرار گرفته است، تأخیر در اجرای دی پی تی همچنان مانع از حركت اساسي و رو به جلوي ما مي شود. صرف نظر از ماهيت لزوم ارتقاء سطح پايه رشته فيزيوتراپي به دي پي تي، درک اين موضوع كه يك حق متقن و مسلم دانش آموختگان فیزیوتراپی، بيش از ١٣ سال است كه ناديده گرفته مي شود و اركان مختلف آن در بورد، انجمن، سازمان نظام پزشكي و دانشگاهها، عليرغم امضاي ٤ وزير بهداشت تا كنون نتوانسته اند آن را اجرايي كنند، فضاي نامناسب رواني و اجتماعي را در جامعه فيزيوتراپي ايجاد مي كند كه باز هم تبعات آن گريبانگير خودمان و بیماران خواهد شد. اگر تا به حال فكر مي كرديم كه همچون استقلال فيزيوتراپي، دي پي تي هم امري زمان بر است و نياز به صبر واستقامت دارد، امروز با عوارض غير قابل جبران طولاني شدن اين روند رو به رو هستيم كه ما را بيش از پيش عقب نگه داشته است. دی پی تی يك تقاضاي بزرگ و پاسخ داده نشده در جامعه فيزيوتراپي كشور است که توجه دانشگاهها و مؤسسات آموزشی در خارج از كشور را به عنوان یک بازار پررونق به خود جلب کرده است و عليرغم عدم پذيرش روال آموزشی آنها از سوي وزارت بهداشت، به دلیل تقاضای روزافزون فیزیوتراپیستها و بیماران به این مهم، بيش از گذشته امكان ورود مجدد و پرتعدادتر آنها به عرصه آموزش فيزيوتراپي كشور وجود دارد. این روزها روی آوردن فیزیوتراپیستها به ادامه تحصیل در این دانشگاهها و مؤسسات خارجی مهمترين مسأله در لزوم شتاب دار شدن روند پيگيري اجراي فراگير دي پي تي از اينتري لول و ترنزيشنال در داخل كشور است.
انجمن فيزيوتراپي ايران به عنوان نماد پويايي علمي و نهاد اقتدار حرفه اي فيزيوتراپي كشور و كنگره هاي ساليانه آن كه بزرگترين رويداد علمي و حرفه اي رشته به حساب مي آيد، ضمن انجام رسالت اصلي خود كه همان ارتقاء سطح علمي جامعه فيزيوتراپي در كشور است، همچنان خستگي ناپذير و بدون ترس از ناملايمات و تهديدها، به احقاق حقوق ناديده گرفته شده دانش آموختگان فیزیوتراپی ادامه خواهد داد و از تمام بضاعت خود و اعضاء برای رسیدن به چشم انداز توسعه رشته در کشور استفاده خواهد کرد.

فيزيوتراپيست پرهام پارسانژاد
دبير اجرايي سي و سومين كنگره ساليانه انجمن فيزيوتراپي ايران